Luísa Villalta. A música e a poesía na mesma persoa, Anxo Xoán Rajó Pazó

Na década de 1990 xorde na nosa terra unha poeta que vai conformar unha voz propia na lírica galega. Ela, Luísa Villalta, ao carón de moitas outras voces femininas, van constituír azos de aire fresco para a nosa literatura, que por fin se feminiza, ata tal punto que protagoniza unha das etapas máis fecundas e extraordinarias da poética en lingua galega.