21.12.23
14.11.23
Cinco anos despois de ser nai, a protagonista desta novela atópase inesperadamente na disxuntiva de decidir se quere volver selo ou non. O recordo doloroso do primeiro ano de crianza do seu fillo devólvelle un reflexo da experiencia que non resulta doado encaixar, atravesado pola culpa e o arrepentimento. Desde o relato das derradeiras semanas do ano, onde as reunións familiares se mesturan con acontecementos repentinos, a narradora fálanos da familia e da parella, dos lazos que non se escollen, pero tamén do loito, da amizade e da capacidade da literatura para recoller aquilo ao que nos custa poñerlle nome.
A acción escolar impulsada polo empresario agrario lucense Antonio Fernández a fins dos pasados anos 40, coa necesaria contribución do profesor Avelino Pousa Antelo e a continuadora de Valentín Arias, mereceu diversa atención desde os estudos de Historia da Educación e vén de ser analizada de novo por parte do profesor Xoel Gutiérrez a través dun coidado Traballo de Mestrado, baixo a titoría de Antón Costa.
Esta obra, editada polo servizo de publicación da Deputación de Lugo, conta con 200 artigos do grupo de pensamento DOXA publicados na columna do xornal El Progreso, “O voo da curuxa”, entre os anos 2012 e 2017. Os textos están organizados en cinco categorías: Filosofía, Educación, Políticas, Cultura e Antropoética, e segundo os autores pretende trasladar o pensamento do ámbito académico ao ámbito do público.
Galicia está chea de ríos, montes, praias, carballeiras e infinidade de recunchos que sempre serven de inspiración para calquera manifestación artística como a pintura, a poesía, a literatura, a música, o canto ou o baile. Nesta colección descríbese cada comarca rigorosamente e con todas as súas características coa pretensión de divulgar e coñecer máis profundamente o noso medio.
2.11.23
Corren los años treinta en Madrid y las trabajadoras de un distinguido salón de té cercano a la Puerta del Sol ajustan sus uniformes para comenzar una nueva jornada laboral. Antonia es la más veterana, aunque nunca nadie le ha reconocido su competencia. A la pequeña Marta la miseria la ha vuelto decidida y osada. Paca, treintañera y beata, pasa sus horas de ocio en un convento y Laurita, la ahijada del dueño, se tiene por una «chica moderna». Únicamente Matilde tiene ese «espíritu revoltoso» que se plantea una existencia diferente. Todas trabajan por un salario de hambre y una absoluta falta de expectativas.
MARIO OBRERO (Madrid, 2003) comenzó a escribir a los siete años. En 2018, su libro Carpintería de Armónicos resultó ganador del XIV Premio de Poesía Joven Félix Grande. En 2019, publicó su segundo libro Ese ruido ya pájaro. Actualmente es alumno de Humanidades en el instituto público La Senda de Getafe.
Marina ha descubierto que su corazón ya no le pertenece, ya no es dueña de él. Se ha enamorado de Eugenio, el chico con el que sale, y poco a poco va descubriendo que tampoco es dueña de sus actos. ¿Por qué se va alejando de sus amigos? ¿Por qué Eugenio impone siempre su voluntad? La brusca ruptura de la relación complicará aún más las cosas.
Lía tiene fama de chica problemática y conflictiva. Este verano participa en un campamento de desintoxicación para adolescentes enganchados a las nuevas tecnologías. Aislados del mundo, en un impresionante paraje natural de Menorca, los jóvenes participantes pronto descubren que su experiencia va a resultar diferente de lo que esperaban. Para empezar, la primera noche aparece un pájaro muerto en la cama de la monitora. Y todos los dedos señalan a Lía como la culpable. Para defenderse, tendrá que encontrar buenos argumentos. ¿Quién será el responsable?
Legados, relacións e ata proxeccións familiares: velaí a materia da que estamos feitas. Tanto na súa líquida versión capaz de humectar as raíces antepasadas, coma na solidez do que hoxe nos conforma mesmo se só asoma unha parte, ata a volatilidade gasosa dun futurible familiar. Dende a memoria histórica aos clarescuros da renuncia á maternidade se tratan nesta poderosa proposta poética de Yolanda Castaño na que cada estado da materia se expresa nun propio ton.
11:29
Música Na Lama
revista, vieiros
Comenta
Vieiros, subtitulada como “Revista do Padroado da Cultura Galega de México”, é unha revista galega, cultural e literaria, creada México en 1959 no seo do Padroado da Cultura Galega a través da iniciativa dun grupo de galegos exiliados e comprometidos con esta institución. O seu propósito era recoller nas súas páxinas “calquera idea literaria artística e filosófica, sempre que fose antifascista e non se apoiase na ditadura”, creando unha publicación galega de calidade no exilio e servindo de ponte entre exiliados e galegos en España.
En 1989 Edicións A Nosa Terra publicou esta edición facsimilar prologada por Margarita Ledo Andión.
23.10.23
Dun día para outro, e sem que se saiba o motivo, desaparece unha escritora de sona. O seu home pon unha denuncia na comisaría de Compostela á que, logo dunha baixa prolongada, se acaba de reincorporar Santi Abad. Tras a resolución do “caso Alén”, o asasinato que pouco máis dun ano antes fixera abalar os alicerces do mundo da arte e da sociedade galega, o inspector Abad e Ana Barroso, ascendida a subinspectora, volven formar equipo.
En Lisboa, fronte á foz do Texo, un escritor retirado recibe un sobre que contén unha nota e un cartafol cheo de follas atropeladamente manuscritas. Nelas, un vello moribundo que moraba nunha residencia de anciáns asolada pola pandemia conta os desacougantes sucesos que viviu sendo neno na súa casa afastada da aldea e que o marcaron para sempre. Esa especie de confesión ou legado do vello servirá para, ademais de liberarse dun pesado lastre, descubrir un segredo que o escritor non sabía de si mesmo.
Hace 70.000 años al menos seis especies de humanos habitaban la Tierra. Hoy solo queda una, la nuestra: Homo Sapiens. ¿Cómo logró imponerse en la lucha por la existencia? ¿Por qué nuestros ancestros recolectores se unieron para crear ciudades y reinos? ¿Cómo llegamos a creer en dioses, en naciones o en los derechos humanos; a confiar en el dinero, en los libros o en las leyes? ¿Cómo acabamos sometidos a la burocracia, a los horarios y al consumismo? ¿Y cómo será el mundo en los milenios venideros?
Francisco Fernández del Riego (1913-2010) foi o principal dinamizador do galeguismo cultural tras o abrupto corte que supuxeron a Guerra Civil e a posguerra. Ademais de poñer en marcha todo tipo de proxectos encamiñados a recuperar a presenza do galego como lingua de cultura nunha sorte de «segundo Rexurdimento», durante gran parte da súa longa vida foi o alicerce ao redor do que se artellou o traballo conxunto entre os intelectuais do exilio, os que permaneceron no país tras a contenda e as novas xeracións de galeguistas que van xurdindo malia o difícil contexto da ditadura franquista.
Francisco Fernández del Riego propón nesta obra unha ampla e vizosa viaxe organizada en doce itinerarios ou peregrinacións co fío argumental que lle brindan uns amigos bretóns que veñen visitar o noso país e reciben a hospitalidade e a clarividencia do seu anfitrión. «Galicia» sitúase na liña da vella tradición de Vicente Risco, de Ramón Otero Pedrayo, de Álvaro Cunqueiro ou de Xosé María Castroviejo, pero non esquece a memoria dos antigos viaxeiros ilustrados que nos visitaron (Borrow, Ford) e que deixaron por escrito as experiencias do seu camiñar pola nosa terra.
20.10.23
2.10.23
Pobreza. Emigración. Abandono.
A mocidade foxe. A xente maior morre. Non nacen meniños. Aldeas sen xente. Lembranzas, buratos... Ninguén, e silencio. (…)
Baleirada. Que non baleira. Abandono obrigado. Non por gusto, senón por forza. Porque todos os camiños estaban pechados, menos o da morte. E despois da morte veu o ninguén. E despois a noite, o silencio e as sombras.
Pero o tempo é redondo, coma un prato vello, ferido por unha culler enfurruxada...
26.9.23
"Agora a cousa cambiou bastante, pero eu recordo nos meus anos mozos, cando ía á escola, que os libros de texto para os nenos eran unha cousa espantosa, gris, cheos de letras e letras, e sempre pensei que os nenos aprenderían máis, non xa cos meus cómics, senón con calquera dos da miña época.
Eu véxoo cos meus netos: agora os libros dos críos teñen outra vez moitos debuxiños e tal, pero seguen sendo textos para ensinar. E eu creo que lendo simplemente as historietas, os nenos aprenderían moitísimo máis. Non tan só a ler ou a escribir, senón o que é a historia dun país, o que foi ocorrendo".
Francisco Ibañez, entrevista en Jot Down no ano 2017.
9.8.23
22.6.23
En colaboración co Departamento de Debuxo, o pasado venres 16 de xuño tivo lugar un taller de BD e manga para o alumnado de 1º ESO no Salón de Actos con Simón Blanco, debuxante e ilustrador e unha das mentes pensantes do Sindicato do Cómic de Ourense.
Nel, e a través de exemplos escollidos, o alumnado tivo a oportunidade de iniciarse en técnicas específicas da linguaxe da BD, grazas ao bo facer didáctico de Simón. Mil grazas compañeiro!
21.6.23
Dende a organización do Lamañazo Rock, e unha vez pasada case unha semana da celebración do festival na nosa carballeira, queremos facer este comunicado de agradecemento:
1. En primeiro lugar á xente do Castañazo, alma mater deste novo Lamañazo, por motivarnos a comezar con este proxecto, e guiarnos e acompañarnos no proceso.
2. Á directiva do IES Lama das Quendas por facer (burocracia, documentos oficiais e demais) e, sobre todo, deixarnos facer, confiándonos equipamento e instalacións do centro con total liberdade.
3. Á Aula de Debuxo de 4º ESO e o seu profesor José Miguel López Gómez, polo traballazo facendo o logo e o cartaz do festival en tempo récord.
4. Ao profesorado e comunidade educativa, pola axuda e ánimos recibidos, a pesares de ter que faltar a algunhas das súas clases nos intensos días previos ao festival.
5. A todas as bandas coas que contactamos que non puideron vir, por facernos chegar o seu alento e interese para futuras posíbeis edicións.
6. A todas as bandas que puideron arranxar (GRELIMNS, FÁBRICA DE ESPEJOS, PLADÜR e SEARAS) para podermos desfrutar, de xeito completamente desinteresado, da súa maxia ao vivo e cun equipamento mínimo e subterráneo.
7. A Sonia da cafetería do centro e do Nº13, quen nos aconsellou e axudou á hora de organizar a cantina, e traballou no picoteo das bandas participantes.
8. A todas as entidades, asociacións e empresas que, dun xeito ou doutro, axudaron e colaboraron para que este festival collera forma: Protección Civil (seguridade e sabios consellos), Casa da Música de Chantada (equipo de son), Remate Gráfico (camisetas), Calambuco Distribuciones (equipamento para a cantina e bebidas), FICH (amplificadores e sabios consellos) e Asociación Luis Nieves (apoio e difusión mutuos).
9. A Miguel Piñeiro do xornal El Progreso, e Chema Núñez da emisora de radio COPE Lugo, por estar pendentes dende o principio de facerse eco deste festival máis aló destas terras do Asma.
10. E por último, mais non menos importante, a todas as persoas que sacaron un anaco do seu valioso tempo para achegarse na tarde do 15 de xuño e formar parte do que, agardamos, sexa o primeiro de moitos festivais. Ilusión e ganas de traballar non han faltar, de seguro!
Viva O Lamañazo!
20.6.23
15.6.23
14.6.23
Malas novas: por mor da troca de día do Lamañazo TÍAM GZ non poderán acompañarnos este xoves por motivos laborais.
Pedimos desculpas ao público que contaba coa súa presenza nesta primeira edición do festival.
Agradecemos de corazón á banda toda a súa disposición e interese dende o comezo, e todas as voltas que deron para tentar acudir na nova data. Mais non foi posíbel.
Agardamos poder argallar algo con eles nun futuro próximo.
No seu lugar fará o seu debut como DJ para o gran público a nosa Laura, cun listado de cancións que non deixará a ninguén indiferente...
En breve publicaremos os novos horarios... vémonos o xoves!
13.6.23
6.6.23
4.6.23
2.6.23
TIAM Gz é un grupo de rap galego formado en Chantada no ano 2018 por Iago Suárez «Iagueiro», Álex Varela «Alessov», Brais Vázquez «Torozas» e Matías Zelarayán «Mr. Mati». Os integrantes do grupo definen a súa música como «rap feito na casa» a través do cal, ademais de transmitir as súas ideas persoais, inclúen temática político-social que se encadraría no galeguismo combativo. Afirman que o rap é o xénero musical que máis os representa porque outorga máis liberdade de expresión a quen canta e convida á reflexión e ao pensamento a quen escoita.
30.5.23
23.5.23
En tiempos de la República, durante una corrida de toros celebrada en La Coruña, el estoque de Belmonte saltó por los aires y se fue a clavar en el cuello de un espectador, que murió en el acto. Al conocerse la noticia, el público empezó a batir palmas pidiendo música. Algún tiempo después, en Orense fusilaban a un joven inocente que se apellidaba París. Todo esto lo oí contar. Las historias de maquis y guardias civiles vinieron más tarde, ésas ya las viví yo en mi infancia. Por lo que se refiere a la barbarie nazi contra los judíos, pertenece al mundo de todos nosotros.
«En la naturaleza no hay vejez, no hay decrepitud. Solo hay plenitud o muerte».
«Nos encantaría descubrir que cada especie tiene un reloj biológico en sus células, porque, de existir ese reloj y si fuéramos capaces de dar con él, quizá pudiéramos pararlo y de ese modo volvernos eternos», le plantea Arsuaga a Millás en este libro en el que la ciencia se entrelaza con la literatura. El paleontólogo desvela aspectos esenciales de nuestra existencia al escritor, y se debate sobre la conveniencia de transmitir su visión azarosa de la vida a un Millás a dieta que descubre que la vejez es un país en el que todavía se siente extranjero.
En Sapiens, Yuval Noah Harari traza una breve historia de la humanidad, desde los primeros humanos que caminaron sobre la Tierra hasta los radicales y a veces devastadores avances de las tres grandes revoluciones que nuestra especie ha protagonizado: la cognitiva, la agrícola y la científica. A partir de hallazgos de disciplinas tan diversas como la biología, la antropología o la economía, Harari explora cómo las grandes corrientes de la historia han modelado nuestra sociedad, los animales y las plantas que nos rodean e incluso nuestras personalidades. ¿Hemos ganado en felicidad a medida que ha avanzado la historia? ¿Seremos capaces de liberar alguna vez nuestra conducta de la herencia del pasado? ¿Podemos hacer algo para influir en los siglos futuros?
La historia de la ciencia rigurosa, clara y amena. La filosofía de este libro es reunir en un solo volumen toda la historia de la ciencia escrita por los mejores especialistas de cada una de las épocas, en un tono reflexivo, accesible a todos los públicos y sobre todo los estudiantes.
La obra está estructurada en tres bloques: Antigüedad y Edad Media (profesor Javier Ordóñez), Edad Moderna (profesor Víctor Navarro) y Edad Contemporánea (profesor José M. Sánchez Ron).
4.5.23
O pasado venres 28 de abril o alumnado de 4º da ESO estivo no Espazo Xove de Chantada facendo un taller de freestyle con membros de Gallos Del Norte no que, a través das emocións, traballaron técnicas de improvisación oral.
Grazas polo voso arte e o voso saber transmitindo! E, como non, ao Espazo Xove por facer actividades tan chulas para a rapazada da bisbarra!
Grazas polo voso arte e o voso saber transmitindo! E, como non, ao Espazo Xove por facer actividades tan chulas para a rapazada da bisbarra!
2.5.23
Semblanzas de personaxes galegos, un xénero único no que Cunqueiro amosou a súa mestría.
Retratos ao miúdo, coma os que se adoitaban facer nas feiras, Os outros feirantes é un libro escrito con maxia verbal e, ao tempo, con autenticidade. No fondo destas páxinas latexa o pálpito vivo dunha Galicia chea de humor e enxeño. Retratos que teñen como modelo a xente inventada ou mesmo tirada da realidade do país, ou ambas as cousas á vez.
"La zapatera prodigiosa" es una farsa que revive las sales de Beaumarchais y de Goldoni, teñida por las huellas de Cervantes. «Yo hubiera calificado a La zapatera prodigiosa -declaraba en 1933 Federico García Lorca (1898-1936)- como "pantacomedia", si la palabra no me sonara a farmacia... Y es que, como ustedes han podido ver, la obra es casi un ballet, es una pantomima y una comedia al mismo tiempo.»
Un estraño resplandor aparece no mar, nunha área coñecida como Fosa Atlántica. Nesa zona, durante ben de anos, varios países europeos mergullaron os residuos radioactivos das súas centrais nucleares. Cando a OTAN envía barcos ao lugar, descóbrese algo sorprendente que as autoridades ocultan para non provocaren alarma entre a poboación. Alba é unha rapaza que se sente intrigada polo misterio e desexa coñecer a verdade. Tras introducirse como polisón no barco, viaxará á zona cunha expedición organizada por un grupo ecoloxista.Iníciase así unha aventura que acabará tendo unha repercusión mundial.
Que estraña misión trae un extraterrestre deica o noso planeta? Que sucede cando se mantén unha estarrecedora relación cun fantasma? Que segredo garda unha misteriosa pedra atopada na area dunha praia? Estas son algunhas das preguntas que fixeron nacer os relatos deste libro de Agustín Fernández Paz. Rapazas, un dos clásicos da nosa literatura para adolescentes, recolle seis historias moi diversas, pero cun fío común: todas elas teñen unha rapaza como protagonista. Deste xeito, as páxinas de Rapazas achégannos un retrato plural desa etapa fronteiriza chamada adolescencia.
Nunha imprevista viaxe a Galicia para recoller unha herdanza, o detective Frank Soutelo, coa axuda da investigadora Dalia Maxino, enfróntase inesperadamente a un enigma: a aparición dun dente humano sen dono e de orixe descoñecida. Ambos os asuntos -familiares e forenses- han acabar confluíndo nun complexo caso no que a violencia de xénero, a explotación sexual, a man de obra inmigrante e os escuros intereses inmobiliarios se mesturan con personaxes sinistros, coas mans emporcadas de sangue.
Logo da súa peripecia de sabuxos nos depravados ambientes de Hollywood, Frank Soutelo regresa para afrontar o seu primeiro caso en Galicia. Un mozo acaba de morrer e a súa familia sospeita que o pasamento foi inducido. Coa axuda do ex-garda civil Poncio e da moza Dalia Maxino, Soutelo rematará por mergullarse no mundo do ladrillo e da especulación, entre a vaga de lumes que arrasa o país no verán de 2006. Sen esquecer o humor, Miguel Anxo Fernández aborda nesta novela un dos asuntos máis controvertidos da actualidade.
18.4.23
Rafael Dieste Gonçalves (Rianxo, 1889 – Santiago de Compostela, 1981) é autor de obras de narrativa, teatro e ensaio e pertence á chamada xeración das vangardas, que deu un novo impulso ás artes galegas. Os seus contos, recollidos boa parte deles en Dos arquivos do trasno, e as súas obras de teatro como A fiestra valdeira supoñen un esforzo importante por modernizar a literatura galega. En ambos xéneros destacou como un dos talentos máis decisivos para a evolución das letras galegas do século XX.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
