Legados, relacións e ata proxeccións familiares: velaí a materia da que estamos feitas. Tanto na súa líquida versión capaz de humectar as raíces antepasadas, coma na solidez do que hoxe nos conforma mesmo se só asoma unha parte, ata a volatilidade gasosa dun futurible familiar. Dende a memoria histórica aos clarescuros da renuncia á maternidade se tratan nesta poderosa proposta poética de Yolanda Castaño na que cada estado da materia se expresa nun propio ton.
2.11.23
Entradas relacionadas:
NPG GaZetaA poesía de base é o movemento cultural cidadá composto por agrupacións poéticas que apoian e difunden a poesía, unindo a diferentes creatividades coa característica da convivencia harmoniosa de estéticas, estilos e temáticas… Read More
Paisaxes de pan, Ánxela Gracián"Paisaxes de pan" é unha autobiografía poética coa que autora regresa á súa infancia rural, tan paradisíaca como elexíaca, recuperada aquí como lugar de resistencia. Coa memoria como liña condutora, a aldea e a casa recíbena … Read More
Rosalía de Castro, Teresa CandalRosalía pasou ao imaxinario colectivo como unha especie de beata sufridora que, enferma nun mundo salvaxe e de opresión, escribíalle á súa amada Galicia. Así se forxou unha iconografía de animaliño dorido e perdido, morriñent… Read More
Ronca o mar, María CanosaObra gañadora do XV Premio de Poesía Avelina Valladares.Ao lonxe, preto de nós,nace a brétema,emerxendo coma un volcándende as areas.… Read More
O cemiterio. A néboa, Manuel López RodríguezPoemario gañador da XXVI edición do Premio de Poesía Avelina Valladares.Dividido en tres partes, “O cemiterio. A néboa” destaca pola súa orixinalidade, xa que a súa parte principal está feita polo sistema de escolle a túa pro… Read More
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
0 comentarios:
Publicar un comentario