O alumnado de 1º de bacharelato (que lera Lourenço xograr) e o de 3º de ESO tiveron un encontro con Manuel Portas o 18 de xaneiro. A nosa compañeira Paz Fernández, que organizou o evento, fixo a seguinte recensión da actividade:
O pasado venres soubemos algo máis do poeta medieval e , un pouco, do autor da novela, logo de ter establecido un agradable encontro.
De Lourenço, M. Portas destacou a forte vontade do xograr para abrirse camiño no mundo dos trobadores. Nunha sociedade estática e clasista como a medieval, loitar por un posto no mundo da composición poética, sendo de orixe humilde e con moi escasas posibilidades de acceso á cultura, revela unha forte determinación e unha auténtica vocación pola poesía. Neste sentido, Lourenço é a loita polo cumprimento dun soño.
A fascinación polo xograr xurdiu no autor bastantes anos atrás. Era a década dos 70 cando lle encargaron unha colaboración para a Enciclopedia Galega. O azar fixo que lle tocase investigar, entre outros personaxes, a figura de Lourenço. A quen cualificou como «xenial».
Respondendo ás preguntas dos rapaces, Portas revelou algunhas das súas ideas sobre a escrita. Así segundo o autor: «Todos temos unha vontade de expresión artística»; « Escribir é a necesidade de ver plasmado o que es capaz de crear»; « Nas primeiras páxinas , é cando as ideas son máis difíciles de organizar, logo, chega un momento en que a narración flúe...»
As súas protagonistas femininas son mulleres fortes, intelixentes, que reivindican a súa liberdade...Ante esta observación, respóndenos:« Nesta sociedade fan falta heroínas para o espertar da igualdade».
Autoras e autores favoritos? -Hai moitos,pero algúns son Cunqueiro, Blanco Amor, Rivas, An Alfaya, Dickens, Eça de Queirós, John dos Pasos, Cortázar, Marguerite Duras, Marguerite Yourcenaur...
Preguntamos tanto, que lle fixemos o cuestionario Proust ( poderedes ver as respostas neste mesmo blog en breve).
Pronto sairá ás librerías «Por puntos» (o recente premio Blanco Amor) e a finais de ano «Cadencias», a súa última novela...pero iso son outras historias.
Grazas a Manuel Portas por vir, a Arturo, da Editorial Galaxia, por acompañalo.
0 comentarios:
Publicar un comentario