Contiños da terra, Santiago Cortegoso

Esta obra constitúe un conxunto de contos narrados “a carón da pedra” que, tal e como indica o seu prologuista, Carlos Loureiro, “teñen que cumprir a función de ser un elo interxeracional porque unha sociedade que mira cara adiante terá sempre que empregar o retrovisor senón será unha sociedade capada... para sabermos a onde imos temor que saber de onde vimos, e ese será o obxectivo do conto popular e por iso o Manu acudirá onda o avó, o personaxe que lembra o de hai moito tempo e non o do máis presente, porque toda persoa, por moi insignificante que sexa e toda cousa pequena que faga cada día, inda que non pasen á historia, sen elas non se pode entender un país, tal e como se nos di nesta adaptación, e porque que o feito de que haxa personaxes históricos famosos non quita que sexa moi importante o que fan as persoas comúns, digamos, porque son a expresión do pobo”.