14:10
Ninguén morreu de ler poesía é unha instantánea do país da poesía, unha postal, unha guía de viaxes, un souvenir, un «estiven en Aldaolado e acordeime de ti». Pégao na porta do frigorífico. Técelle un tapete de fío e pono derriba da tele.
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
0 comentarios:
Publicar un comentario