Encontro con Ledicia Costas ( 1ª parte)

Onte, Día Internacional do Libro Infantil foi un día especial por dúas razóns. Unha, porque recibiamos a visita do alumnado e profesorado de 6º de primaria do CEIP Xoán de Requeixo (coa alegría que supón reencontrarse con veciños, amigos e compañeiros) e outra, porque nos visitaba  a escritora Ledicia Costas de quen, uns e outros leran algún dos seus libros.Foi un verdadeiro pracer contar no IES Lama das Quendas con todos eles.

Preguntada a rapazada polas sensacións, impresións do encontro , deseguida dixeron «se queres, escribimosche o que nos pareceu!». Aceptamos. Como non ibamos aceptar!? Así que o que segue é parte das refexións que escribiron rapazas e rapaces de 1º de ESO onte pola tarde e trouxeron, hoxe, para poñer no blog.

Todos concordan en que se xa lles gustaban os seus libros, agora, tralo encontro  gústalles a persoa. E dan argumentos.Por exemplo  Carlos Fernández Otero di que lle gustou «moito a súa presentación, as súas anécdotas de familia que lle deron idea a Ledicia Costas para escribir os seus libros. Moito rin con ela! Agardo que escriba a 4ª parte de Esmeraldina!!».

Xabier Pérez Ochandategui comenta que «o tempo que pasamos con Ledicia Costas foi, ademais de divertido, moi interesante. Gustoume que nos ensinara que non hai que ser serio para ser escritor, que podes ser coma todo o mundo. Foi unha grande experiencia ».

Outra satisfeita do encontro é Ainhoa Crespo Porto e destaca que «Ledicia Costas pareceume unha persoa superencantadora, boa con nós e moi divertida. Coma os seus libros!!».
Pola súa parte, Mauro Calvo Pérez sinala, entre outras cousas xa referidas, que lle pareceu interesante que «cousas que aparecen nos seus libros tamén ocorreran na vida real».

Ao final do acto, Ledicia Costas deu paso ás preguntas que lle desexaran facer e nese momento amosáronse bastante tímidos todos, pero algún aínda se atreveu antes de que deramos paso á sinatura dos libros que con agarimo lle achegaron para que a autora llelos adicara.

Marcharon ás clases moi, moi ledos e satisfeitos.

Nós, os adultos que propiciamos o encontro aínda máis. Que non fariamos por eles!!